MOSH en MOAH zijn de laatste tijd veel in het nieuwe geweest. Veelal ging het dan over de slechte invloed van beide producten op ons als mensen. MOAH is mogelijk kankerverwekkend en MOSH wordt gelinkt aan leverfalen. Zeker voor risicogroepen als kinderen en ouderen zouden MOSH en MOAH heel slecht zijn. Maar wat zijn MOSH en MOAH nou eigenlijk en is het echt zo gevaarlijk als geclaimd wordt? En bevat voedselveilige olie ook koolwaterstoffen?

Offerte voor voedselveilige smeermiddelen

MOSH en MOAH

MOSH staat voor Mineral Oil Saturated Hydrocarbons. Dit kan vrij vertaald worden als verzadigde koolwaterstoffen van minerale olie. MOAH staat voor Mineral Oil Aromatic Hydrocarbons en dit kan vrij vertaald worden voor Aromatische koolwaterstoffen van minerale olie. Algemeen wordt aangenomen dat de minerale olie de grote boosdoener is en zorgt voor de componenten in ons eten. De termen MOSH en MOAH zijn volgens Juan-Carlos Carillo, voorzitter van MOCRINIS (mineral oil cross industry issue) echter misleidend. Naast koolwaterstoffen uit minerale olie zijn er ook andere bronnen van koolwaterstoffen die bijdragen aan de algehele opbouw van MOSH/MOAH. Er is echter geen methode om te bepalen waar de koolwaterstoffen vandaan komen. Deze methodes kunnen alleen het totale aantal CH deeltjes weergeven.

MOAH

MOSH en MOAH koolwaterstoffenEigenlijk zijn de Aromatic Hydrocarbons (MOAH) te verdelen in “goede” en “slechte”. De goede bestaan uit polycyclische aromaten met 1 of 2 verbindingen. De “slechte” polycyclische aromaten bestaan uit 3 of meer verbindingen. In toxicologisch studies is het verschil tussen de slechte en goede polycyclische aromaten daadwerkelijk aangetoond. Om voedselveilige olie te kunnen maken worden alle polycyclische aromaten met 3 of meer verbindingen in het raffinage proces uit de olie gehaald. Het feit dat er dus polycyclische aromaten in de olie zitten is dus niet perse slecht. De slechte aromaten zijn er namelijk al uit gefilterd.

Voedsel kan uiteraard wel vervuild zijn met slechte polycyclische koolwaterstoffen. Dit is dan eerder toe te schrijven aan hygiëne tijdens het transport of de productie (het ontbreken daarvan) dan aan de olie die gebruikt wordt. Een andere boosdoener is de verpakking waarin eten opgeborgen wordt. Vaak kartonnen dozen met bedrukkingen. NRC heeft uitgezocht dat veel besmettingen komen uit de verpakking en uit inkt op de verpakkingen. Gerecyclede verpakkingen zijn de grootste boosdoener wat betreft besmettingen.

Effecten op voedselindustrie

De zorgen over de koolwaterstoffen in de minerale olie hebben eraan bijgedragen dat er  nu veel hoogwaardige voedselveilige olie gebruikt wordt bij productieprocessen. Deze oliën wordt geclassificeerd als “oliën voor incidenteel contact met voedsel – H1”. Dat betekent dat direct contact voedsel verboden is. Een besmetting van maximaal 10 ppm is toegestaan.

Ook is er veel vraag gekomen naar oliën die geen verzadigde of aromatisch koolwaterstoffen bevatten. Om als voedselveilige olie geclassificeerd te worden moet deze geregistreerd zijn door de NSF, FDA of INS. Aan de hand van bepaalde richtlijnen wordt de olie getest en bepaald of deze “voedselveilig” is of niet. De richtlijnen van de NSF of ISN staan een minimale hoeveelheid MOAH en MOAH toe. Puur omdat dit product niet perse slecht is.

Conclusie voedselveilige olie

Alle oliën bevatten MOSH en MOAH. Ook voedselveilige oliën bevatten deze componenten. Voedselveilige olie is echter geproduceerd volgens richtlijnen van INS of NSF. Volgens deze richtlijnen en deze instituten is de voedselveilige olie geen gevaar voor ons als mens of voor het milieu.

Terug naar de voedingsmiddelenindustrie